Bara ekki gera þetta aftur vinur...
Ekkert er meiri móðgun í hinum vestræna heimi en réttarkerfi og refsingar. Og hvergi er þetta eins slæmt og á Íslandi!
Ég vil taka það fram áður en að þið lesið lengra að ég er mikill og dyggur talsmaður dauðarefsingar. Ég hef ekki hugsað mér að leggjast í rökræður um það, en með það á bakvið á eyrað, ættuð þið samt að skilja mína afstöðu að hluta til.
Tvennt fer alveg sárlega í taugarnar á mér. Dópsalar og barnaníðingar. Dópsalar fyrir að geta komist upp með að halda landinu í skálmöld fyrir tilstuðlan handrukkara og eigin hendi. Barnaníðingar fyrir að sleppa með "einungis" fárra ára refsingu. Sá skaði sem að þessir menn valda er oftar en ekki meira en varanlegur og skilar sér í engu öðru en sorg og sálarstríði. Með réttu á að gefa út veiðileyfi á þessa menn, hvort sem að það er innan veggja fangelsanna eða utan þeirra.
Nú finnst sumum ykkar ég vera kominn langt fram af brúninni og endanlega tapa mér? En þið sem að þekkið mig vel, vitið vel að ég hef inn á milli frekar öfgafullar skoðanir, en þannig er ég nú bara!
Ég hef alltaf verið mikill aðdáandi réttarfarskerfinu og refsilöggjöfinni í litla landinu sem að kallað er Singapore. Enda skiljanlega, þar eru glæpir jafn fátíðir og bleikir fílar! Það land (ásamt nokkrum öðrum í asíu) eru búinn að sanna að með því að hafa refsingarnar nógu þungar, er í sjálfu sér oftar en ekki nóg til að halda aftur af fólki frá því að fremja glæpi.
Og þá sjaldan sem að fólk brýtur lögin og er gripið, skeyta þeir engu um væl og vein vesturlandanna um náð og miskunn, og benda góðfúslega á að fólk sem að brýtur þeirra lög, skal og mun sæta þeirra refsingu.
Ég er kannski klikkaður...en ég gæfi mikið fyrir svona "forvarnarstarf" á þessu litla skeri! Það myndi spara okkur margan félags og sál-fræðinginn sem að annars þarf að vinna hörðum höndum með að "hjálpa" þessum misyndismönnum sem að fylla stofnanir og fangelsi!
Hananú!
Ég vil taka það fram áður en að þið lesið lengra að ég er mikill og dyggur talsmaður dauðarefsingar. Ég hef ekki hugsað mér að leggjast í rökræður um það, en með það á bakvið á eyrað, ættuð þið samt að skilja mína afstöðu að hluta til.
Tvennt fer alveg sárlega í taugarnar á mér. Dópsalar og barnaníðingar. Dópsalar fyrir að geta komist upp með að halda landinu í skálmöld fyrir tilstuðlan handrukkara og eigin hendi. Barnaníðingar fyrir að sleppa með "einungis" fárra ára refsingu. Sá skaði sem að þessir menn valda er oftar en ekki meira en varanlegur og skilar sér í engu öðru en sorg og sálarstríði. Með réttu á að gefa út veiðileyfi á þessa menn, hvort sem að það er innan veggja fangelsanna eða utan þeirra.
Nú finnst sumum ykkar ég vera kominn langt fram af brúninni og endanlega tapa mér? En þið sem að þekkið mig vel, vitið vel að ég hef inn á milli frekar öfgafullar skoðanir, en þannig er ég nú bara!
Ég hef alltaf verið mikill aðdáandi réttarfarskerfinu og refsilöggjöfinni í litla landinu sem að kallað er Singapore. Enda skiljanlega, þar eru glæpir jafn fátíðir og bleikir fílar! Það land (ásamt nokkrum öðrum í asíu) eru búinn að sanna að með því að hafa refsingarnar nógu þungar, er í sjálfu sér oftar en ekki nóg til að halda aftur af fólki frá því að fremja glæpi.
Og þá sjaldan sem að fólk brýtur lögin og er gripið, skeyta þeir engu um væl og vein vesturlandanna um náð og miskunn, og benda góðfúslega á að fólk sem að brýtur þeirra lög, skal og mun sæta þeirra refsingu.
Ég er kannski klikkaður...en ég gæfi mikið fyrir svona "forvarnarstarf" á þessu litla skeri! Það myndi spara okkur margan félags og sál-fræðinginn sem að annars þarf að vinna hörðum höndum með að "hjálpa" þessum misyndismönnum sem að fylla stofnanir og fangelsi!
Hananú!
<< Home